Στα ίχνη των γιγάντων
Η Ισσίκ Κούλ είναι μια βαθιά λίμνη που βρίσκετε στην βόρεια πλευρά των βουνών Τιαν Σαν στην περιοχή της Τρανσιλικς Αλά Ταού του Κυργκιστάν (Κεντρική Ασία).
Η ονομασία του πάει να πει ‘θερμά νερά’, παρόλο που η λίμνη περιβάλετε από χιονισμένες κορφές, τα νερά είναι πάντα θερμά.
Σύμφωνα την Ουκρανή συγγραφέα Κραπίβα γύρο στα 1930 ένας Ρώσος ερευνητής ο Γκρακόβσκι είχε μια συνέντευξη με ένα κάτοικο της περιοχής.
Ο άντρας αυτός μαζί με τους φίλους εξερευνούσαν μια σπηλιά κοντά στην λίμνη, όπου βρήκαν 3 ανθρωπηωιδες σκελετούς που ο κάθε ένας ήταν 3 μέτρα ψηλός. Το σπήλαιο είχε ζωγραφιές που έδειχναν τεράστιες νυχτερίδες που ήταν φτιαγμένες από ασήμι. Οι άντρες τρόμαξαν και από τότε δεν μίλησαν για το θέμα αυτό για χρόνια μέχρι που πήγαν και πήραν το ασήμι και το έλειωσαν εκτός από ένα μικρό κομμάτι. Χρόνια αργότερα Σοβιετικοί επηστήμωνες που μελέτησαν το κομμάτι δεν κατάφεραν να προσδιορίσουν την ηλικία του. Ωστόσο ένας τοπικός θρύλος μιλούσε για μια βυθισμένη πόλη μέσα στην λίμνη. Ο άρχοντας της πόλης αυτής ο βασιλιάς Οσσουνες ήταν ένα πλάσμα με μεγάλα και μυτερά αυτιά ενώ οι θρύλοι λένε ότι η λίμνη είναι διάσημη για τα παράξενα φαινόμενα της.
Παρόμοια ιστορία έχουμε και στην Γεωργία (που ήταν μέρος της Ρωσικής αυτοκρατορίας) γύρο στα 1900 που μερικά παιδιά βρήκαν μια σπηλιά σε ένα βουνό η οποία ήταν γεμάτη με σκελετούς. Ο κάθε σκελετός ήταν 3 μέτρα ψηλός. Για να μπουν στο σπήλαιο τα παιδιά βούτηξαν στην λίμνη, κολύμπησαν και την βρήκαν. Τα στοιχεία αυτά βρέθηκαν από το βιβλίο των εκδόσεων St. Martin που είχε εκδοθεί 1925 στη Νέα Υόρκη.
Παρόμοια ιστορία έχουμε και στην Γεωργία (που ήταν μέρος της Ρωσικής αυτοκρατορίας) γύρο στα 1900 που μερικά παιδιά βρήκαν μια σπηλιά σε ένα βουνό η οποία ήταν γεμάτη με σκελετούς. Ο κάθε σκελετός ήταν 3 μέτρα ψηλός. Για να μπουν στο σπήλαιο τα παιδιά βούτηξαν στην λίμνη, κολύμπησαν και την βρήκαν. Τα στοιχεία αυτά βρέθηκαν από το βιβλίο των εκδόσεων St. Martin που είχε εκδοθεί 1925 στη Νέα Υόρκη.
πηγή http://www.inout.gr/showthread.php?t=30083
Η Ισσίκ Κούλ είναι μια βαθιά λίμνη που βρίσκετε στην βόρεια πλευρά των βουνών Τιαν Σαν στην περιοχή της Τρανσιλικς Αλά Ταού του Κυργκιστάν (Κεντρική Ασία).
Η ονομασία του πάει να πει ‘θερμά νερά’, παρόλο που η λίμνη περιβάλετε από χιονισμένες κορφές, τα νερά είναι πάντα θερμά.
Σύμφωνα την Ουκρανή συγγραφέα Κραπίβα γύρο στα 1930 ένας Ρώσος ερευνητής ο Γκρακόβσκι είχε μια συνέντευξη με ένα κάτοικο της περιοχής.
Ο άντρας αυτός μαζί με τους φίλους εξερευνούσαν μια σπηλιά κοντά στην λίμνη, όπου βρήκαν 3 ανθρωπηωιδες σκελετούς που ο κάθε ένας ήταν 3 μέτρα ψηλός. Το σπήλαιο είχε ζωγραφιές που έδειχναν τεράστιες νυχτερίδες που ήταν φτιαγμένες από ασήμι. Οι άντρες τρόμαξαν και από τότε δεν μίλησαν για το θέμα αυτό για χρόνια μέχρι που πήγαν και πήραν το ασήμι και το έλειωσαν εκτός από ένα μικρό κομμάτι. Χρόνια αργότερα Σοβιετικοί επηστήμωνες που μελέτησαν το κομμάτι δεν κατάφεραν να προσδιορίσουν την ηλικία του. Ωστόσο ένας τοπικός θρύλος μιλούσε για μια βυθισμένη πόλη μέσα στην λίμνη. Ο άρχοντας της πόλης αυτής ο βασιλιάς Οσσουνες ήταν ένα πλάσμα με μεγάλα και μυτερά αυτιά ενώ οι θρύλοι λένε ότι η λίμνη είναι διάσημη για τα παράξενα φαινόμενα της.
Παρόμοια ιστορία έχουμε και στην Γεωργία (που ήταν μέρος της Ρωσικής αυτοκρατορίας) γύρο στα 1900 που μερικά παιδιά βρήκαν μια σπηλιά σε ένα βουνό η οποία ήταν γεμάτη με σκελετούς. Ο κάθε σκελετός ήταν 3 μέτρα ψηλός. Για να μπουν στο σπήλαιο τα παιδιά βούτηξαν στην λίμνη, κολύμπησαν και την βρήκαν. Τα στοιχεία αυτά βρέθηκαν από το βιβλίο των εκδόσεων St. Martin που είχε εκδοθεί 1925 στη Νέα Υόρκη.
Παρόμοια ιστορία έχουμε και στην Γεωργία (που ήταν μέρος της Ρωσικής αυτοκρατορίας) γύρο στα 1900 που μερικά παιδιά βρήκαν μια σπηλιά σε ένα βουνό η οποία ήταν γεμάτη με σκελετούς. Ο κάθε σκελετός ήταν 3 μέτρα ψηλός. Για να μπουν στο σπήλαιο τα παιδιά βούτηξαν στην λίμνη, κολύμπησαν και την βρήκαν. Τα στοιχεία αυτά βρέθηκαν από το βιβλίο των εκδόσεων St. Martin που είχε εκδοθεί 1925 στη Νέα Υόρκη.
πηγή http://www.inout.gr/showthread.php?t=30083
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου